Rijden onder invloed van cocaine

Cocaïne heeft een sterk stimulerend effect op het centrale zenuwstelsel, waardoor lichamelijke en geestelijke functies worden geactiveerd. Lichamelijke effecten zijn onder andere stijging van de bloeddruk en toename van de hartslag. Psychische effecten zijn onder andere een "high" gevoel, emotionele ontremming, toename van zelfvertrouwen (zelfoverschatting), waakzaamheid en neiging tot geweld.

Benzoylecgonine en methylecgonine worden in het lichaam gevormd uit cocaïne en zijn onwerkzaam. Het gebruik van cocaïne kan de rijvaardigheid nadelig beïnvloeden. Met name door het optreden van zelfoverschatting nemen de neiging om risico's te nemen en de kans om betrokken te raken bij een aanrijding toe. Concentraties van cocaïne in het bloed vanaf ongeveer 0,05 mg/l kunnen worden gezien als farmacologische werkzame concentraties. Concentraties van cocaïne en benzoylecgonine (het onwerkzame omzettingsproduct van cocaïne) zijn bij "recreatief" gebruik in het algemeen lager dan 0,3 resp. 2,0 mg/l.

Grenswaarden rijden onder invloed van cocaïne

In artikel 3 van het Besluit alcohol, drugs en geneesmiddelen in het verkeer is vastgelegd vanaf welke grenswaarden er sprake is van een strafbaar rijden onder invloed van XTC:

	Grenswaarde rijden onder invloed van cocaïne	Grenswaarde bij combinatie cocaïne met andere drugs, alcohol, of geneesmiddel
Cocaïne	50 microgram per liter bloed	25 microgram of 50 microgram bij gebruik combinatie amfetamine-achtige stoffen, waaronder cocaïne.

> Meer informatie rijden onder invloed van drugs

Werking cocaïne en bloedonderzoek

Ongeveer 4 uur na het gebruik van cocaïne is de cocaïne uitgewerkt. Cocaïne breekt namelijk snel af in het lichaam. Het gevaar is wel dat het na inname lange tijd nog rond de maximale bloedwaardes blijft schommelen. Hierdoor is de kans aanwezig dat het nog in het bloed zit en er dus positief wordt getest. Mensen die vaker cocaïne gebruiken moeten nog langer wachten met rijden want bij hen wordt deze drug minder snel afgebroken.