Politie is verplicht om uitslag ademanalyse te melden aan verdachte
Artikel 10 van het Besluit Alcoholonderzoeken strekt ertoe dat de verdachte in een zo vroeg mogelijk stadium van de vervolging in de gelegenheid is om zijn verdediging voor te bereiden. Dit voorschrift behoort tot het stelsel van strikte waarborgen waarmee het onderzoek als bedoeld in art. 8, tweede lid, aanhef en onder a, WVW 1994 is omringd. In verband daarmede moet worden aangenomen dat het bewijs van het handelen in strijd met art. 8, tweede lid, aanhef en onder a, slechts dan mede op het resultaat van een ademonderzoek mag worden gegrond, indien in verband met dat onderzoek de in art. 163, tiende lid, WVW 1994 bedoelde nadere regels in acht zijn genomen. De omstandigheid dat het resultaat van het ademonderzoek in strijd met art. 10 van het besluit niet aanstonds aan de verdachte is medegedeeld, brengt in de regel mede dat het resultaat niet voor het bewijs kan worden gebezigd (HR 21 september 2010, ECLi:NL:HR:2010:BM4412, NJ 2010/519, r.o. 2.4.1).
De bewijsmiddelen behoeven echter niet in te houden dat een mededeling als bedoeld in art. 10, eerste lid, van het Besluit is gedaan. Wel kunnen zich omstandigheden voordoen waarbij de rechter gehouden is te doen blijken te hebben onderzocht of zulks is geschied, namelijk indien
(a) ter zake verweer is gevoerd, dan wel
(b) uit de stukken van het geding het ernstig vermoeden rijst dat in strijd met voornoemd artikel bedoelde mededeling achterwege is gelaten.
(vlg. HR 9 oktober 1990, ECLI:NL:Hr:ZC8597, NJ 1991/152, r.o. 5.1 en 5.3 en HR 22 februari 2011, ECLI:NL:HR:2011:BO5237, r.o. 2.4. Zie over het doen van een onjuiste mededeling omtrent de uitslag van het onderzoek: HR 21 mei 1991, ECLI:NL:HR:1991:ZC8433, NJ 1991/770 en HR 1 februari 2000, ECLI:NL:HR:2000:ZD1691, NJ 2000, 244.).
