Wijziging tenlastelegging weigering ademanalyse naar niet behoorlijk tot rijden in staat wel mogelijk

Er is een onmiskenbaar verschil in de strekking van de normen die worden belichaamd door enerzijds (de verschillende leden van) art. 8, eerste lid, WVW 1994 en anderzijds (de diverse onderdelen van) art. 163 WVW 1994. De in verschillende onderdelen van art. 8 WVW 1994 neergelegde verbodsnormen — kort gezegd: onder invloed als bestuurder aan het verkeer deelnemen — beschermen de veiligheid van weggebruikers. De diverse in art. 163 WVW 1994 opgenomen gebodsnormen — in diverse varianten: niet meewerken aan alcoholonderzoeken — bewaken in rechtstreekse zin de effectiviteit van handhavend overheidsoptreden.
Zulke door art. 163 WVW 1994 beschermde handhavingsinspanningen bestrijden evenwel precies de risico’s voor weggebruikers die art. 8 WVW 1994 beoogt te voorkomen.
Of korter gezegd: beschouwd als onderdelen van strafbaarstellingen bestrijden zowel (de leden van) art. 8 WVW 1994 als (de leden van) art. 163 WVW 1994 de risico’s van alcohol in het wegverkeer.
Dit heeft uiteraard een hoog open deur-gehalte, maar te vrezen valt dat het Hof de verwantschap heeft onderschat. De Hoge Raad acht immers, blijkens zijn zojuist aangehaalde rechtsoverweging, bepalend of de strekking van de delictsomschrijvingen wezenlijk uiteenloopt, en dat is hier zeker niet het geval.(ECLI:NL:HR:2007:BA5833)