Meer informatie onbekende bestuurder Archives - Advocaat Verkeersstrafrecht

Vrijspraak kentekenhouder bij buitenlandse auto

advocatenstart — Thu, 28 Apr 2016 20:55:57 +0000

Bij een buitenlandse auto (lees: auto met buitenlands kenteken) is het belangrijk dat de verbalisant in zijn proces-verbaal relateert waarom de verdachte als kentekenhouder kan worden aangemerkt. Omdat gegevens van het RDW zullen ontbreken, dient hierover separaat gerelateerd te worden door de verbalisant. Een voorbeeld hiervan zien we in het arrest van het gerechtshof ‘s-Hertogenbosch, 28 februari 2011, ECLI:NL:GHSHE:2011:BP6064:

Het hof is van oordeel dat bij gebrek aan voldoende wettige bewijsmiddelen niet kan worden bewezen dat de verdachte het ten laste gelegde in enige variant heeft begaan, zodat hij daarvan zal worden vrijgesproken.

“Ter gelegenheid van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep is het hof gebleken dat door de verbalisant in het ambtsedig opgemaakte proces-verbaal van overtreding niet wordt gerelateerd wie als verdachte moet worden aangemerkt. Het hof stelt vast, dat de verbalisant vermeldt dat van het buitenlandse voertuig met het kenteken [kenteken] geen RDW-gegevens beschikbaar zijn. Evenmin kan op grond van andere bewijsmiddelen worden vastgesteld op grond waarvan de verdachte kan worden aangemerkt als de eigenaar of houder van het motorvoertuig met genoemd kenteken. De bij het proces-verbaal gevoegde uitdraai uit het Transactie Informatie en Afhandeling Systeem is daartoe onvoldoende, aangezien dat slechts een ander geschrift is in de zin van artikel 344, eerste lid, aanhef en onder 5°, van het Wetboek van Strafvordering, dat alleen kan gelden in verband met de inhoud van andere bewijsmiddelen. Het hof merkt overigens op, dat in die uitdraai slechts wordt vermeld dat op grond van ”kentekenverificatie” (onduidelijk is hoe en door wie deze is geschied) verdachte de betrokken persoon is.

Er is evenmin wettig bewijs dat de verdachte de bestuurder is geweest van het motorvoertuig toen daarmee op 23 mei 2009 een snelheidsovertreding werd begaan, zodat verdachte eveneens moet worden vrijgesproken van het subsidiair ten laste gelegde.”

The post Vrijspraak kentekenhouder bij buitenlandse auto appeared first on Advocaat Verkeersstrafrecht.

Kentekenhouder auto onbekend? Procedure vlg art. 165 WVW

advocatenstart — Sat, 10 Oct 2015 14:47:15 +0000

Indien een overtreding of misdrijf is gepleegd door een onbekend gebleven bestuurder zal de politie op grond van artikel 165 WVW een brief aan de kentekenhouder van het motorrijtuig sturen met de vordering om de identiteit van de bestuurder door te geven. U krijgt dan een standaardformulier waarop u

1. moet aangeven of u de bestuurder was op de datum van de overtreding of het misdrijf
2. en als u niet de bestuurder was, moet u de personalia en de adresgegevens opgeven van de bestuurder

Procedure art. 165 WVW

Indien er geen enkele aanwijzing is wie de auto kan hebben bestuurd ligt het voor de hand de kentekenhouder daarnaar te vragen en de vordering te doen op basis van art. 165 lid 1 WVW 1994. Indien de kentekenhouder niet aan de vordering voldoet maakt hij zich schuldig aan het delict van art. 165 WVW 1994.
Indien er wel verdenking tegen de kentekenhouder bestaat ligt het voor de hand de opsporing ook daarop te richten en de kentekenhouder als verdachte te benaderen. Het lijkt echter aangewezen om niet te snel aan te nemen dat de kentekenhouder de auto wel zal hebben bestuurd. Het lijkt aan te bevelen dat alleen maar te doen wanneer de verdenking stevig gebaseerd is op te verifiëren omstandigheden en gegevens. Zo gauw de kentekenhouder als verdachte is gehoord is de weg naar art. 165 lid 1 WVW 1994 volgens de Hoge Raad (o.a. ECLI:NL:HR:2008:BD1707 ) immers afgesneden.

Termijn opgave naam en adres bestuurder

De termijn voor het doen van opgave van de naam en de adresgegevens van de bestuurder moet minimaal 48 uur bedragen.

The post Kentekenhouder auto onbekend? Procedure vlg art. 165 WVW appeared first on Advocaat Verkeersstrafrecht.

Wanneer verdachte en zwijgrecht bij vordering ex artikel 165 WVW

advocatenstart — Sat, 10 Oct 2015 14:24:25 +0000

Als u eenmaal door de politie als verdachte bent aangemerkt, bent u niet langer verplicht om op vordering van de politie de naam en adresgegevens van de bestuurder van uw motorrijtuig op te geven. U hoeft dan niet mee te werken aan de vordering ex artikel 165 WVW. Het is dan wel belangrijk dat u weet wanneer u als verdachte wordt beschouwd.

Mededeling niet tot antwoorden verplicht

Hoewel een mededeling dat u niet tot antwoorden verplicht bent in beginsel niet betekent dat u op dat moment ook als verdachte wordt aangemerkt, wordt het voor wat betreft de verplichting om ex artikel 165 WVW mee te werken aan de vordering om de naam en adresgegevens van de bestuurder door te geven wel zo uitgelegd.

In HR 26 oktober 1993, NJ 1994, 629 valt hierover het volgende te lezen:

“5.4.2. De enkele omstandigheid dat aan de verdachte, toen zij op 2 september 1989 door de politie werd verhoord in verband met de overtreding van art. 30, eerste aanhef en onder a, WVW, werd medegedeeld dat zij niet tot antwoorden was verplicht, leidt niet tot de slotsom dat tegen de verdachte een “criminal charge” in de zin van de meergenoemde verdragsbepalingen was uitgebracht. Immers, noch het verhoor zelve, noch de mededeling dat de verdachte – die toen kennelijk werd verdacht van overtreding van art. 30, eerste lid aanhef en onder a, WVW – niet tot antwoorden was verplicht, kan gelden als een handeling vanwege de Staat waaraan zij in redelijkheid de gevolgtrekking heeft kunnen verbinden dat ter zake van overtreding van de evengenoemde wetsbepaling een strafvervolging tegen haar zou worden ingesteld. Hieruit volgt dat het namens de verdachte gevoerde verweer, voor zover stoelend op de meergenoemde verdragsbepalingen, niet kan slagen.
5.4.3. Het verweer slaagt echter wel voor wat betreft het beroep op niet-strafbaarheid van het bewezenverklaarde feit in verband met art. 29 Sv. Immers, uit het hiervoor onder 5.1 sub (IV) overwogene volgt dat, nu de verdachte ten tijde van de tot haar gerichte vorderingen als bedoeld in art. 41, eerste lid WVW reeds als verdacht van overtreding van art. 30, eerste lid aanhef en onder a, WVW door de politie was gehoord, zij niet gehouden was om aan die vorderingen gevolg te geven.”

Dus het feit dat aan de verdachte het zwijgrecht toekwam vanaf het moment dat tegen haar werd gezegd dat ze niet tot antwoorden verplicht was, had in deze zaak tot gevolg dat zij niet verplicht kon worden om op vordering ex. artikel 165 WVW om de naam en adresgegevens door te geven.

Uitnodiging verhoor politie

Ook wanneer u (als verdachte) een uitnodiging hebt ontvangen voor een verhoor bij de politie, hebt u het recht om te zwijgen en bent u niet verplicht om op vordering ex artikel 165 WVW om de naam en adresgegevens van de bestuurder door te geven. Het zwijgrecht ex artikel 29 Sv. gaat dan boven de vordering ex artikel 165 WVW.

Brief vordering ex artikel 165 WVW

Anders is het echter wanneer u eerst een brief ontvangt met daarin een vordering ex artikel 165 WVW om de naam en adresgegevens van de bestuurder door te geven. In dat geval bent u nog niet aangemerkt als verdachte en bent u dus wel verplicht om deze gegevens aan de politie door te geven.

The post Wanneer verdachte en zwijgrecht bij vordering ex artikel 165 WVW appeared first on Advocaat Verkeersstrafrecht.

Geen verplichting verdachte opgave naam bestuurder na verkeersongeval

advocatenstart — Sat, 10 Oct 2015 14:10:10 +0000

Als u betrokken bent geweest bij een verkeersongeval, maar de plaats van het verkeersongeval hebt verlaten, en de politie even later bij u op de stoep staat en u aanmerkt als verdachte, kunnen zij u niet meer verplichten om op grond van artikel 165 WVW de naam en adresgegevens van de bestuurder op te geven wanneer u ontkent dat u zelf de bestuurder bent geweest.

In HR 26 oktober 1993, NJ 1994, 629 m.nt. C was verdachte veroordeeld voor overtreding van art. 41 lid 1 WVW (oud). Het betrof een ongeval met de auto van verdachte waarbij de bestuurder van de auto was weggereden. Op dezelfde dag vervoegde zich verbalisant bij het adres van verdachte, stelde haar op de hoogte en deelde haar mee dat zij niet tot antwoorden verplicht was. De dag daarop werd van verdachte, de eigenares van de auto, gevorderd de bestuurder bekend te maken, aan welke vordering zij niet voldeed. Een aantal maanden nadien werd de vordering door de officier van justitie herhaald. Ook aan deze vordering voldeed de eigenares niet. In cassatie werd onder meer geklaagd over schending van artikel 29 Sv. De Hoge Raad gaf eerst een aantal inleidende beschouwingen over de achtergrond van art. 40 en 41 WVW (oud). De vordering om de naam en adres van de onbekend gebleven bestuurder bekend te maken is volgens de Hoge Raad op zichzelf niet onverenigbaar met het recht om niet tegen zichzelf te behoeven te getuigen of bekentenissen af te leggen, ook niet in geval de eigenaar of houder de onbekend gebleven bestuurder zou zijn.

Maar dit is anders indien de eigenaar of houder ter zake van het als bestuurder plegen van het bij de WVW als misdrijf strafbaar gestelde feit, waarop de vordering als bedoeld in art. 165, eerste lid, WVW is gericht, reeds is “charged with a criminal offence” in de zin van die verdragsbepalingen. De eigenaar of houder tegen wie tevoren vanwege de Staat reeds een handeling is verricht waaraan deze in redelijkheid de gevolgtrekking heeft kunnen verbinden dat hij ervan wordt beschuldigd als bestuurder van het motorrijtuig het bij de WVW als misdrijf strafbaar gestelde feit te hebben begaan, zou immers door het onder wettelijke strafbedreiging voldoen aan de vordering van art. 41, eerste lid, WVW om de bestuurder bekend te maken in strijd met de evenvermelde verdragsbepalingen onder dwang informatie verschaffen welke als bewijs van dat misdrijf tegen hem kan worden gebruikt (vgl. EHRM 25 februari 1993, Series A vol. 256-A, NJ 1993, 485).

(IV) Met betrekking tot de vraag of een vordering als bedoeld in art. 165, eerste lid, WVW gericht tot de eigenaar of houder van het desbetreffende motorrijtuig die zelf wordt verdacht van een in de WVW als misdrijf strafbaar gesteld feit, onverenigbaar is met het bepaalde in art. 29 Sv is van belang:

(a) enerzijds dat weliswaar in het Nederlandse recht niet is verankerd een onvoorwaardelijk recht of beginsel dat een verdachte op generlei wijze kan worden verplicht tot het verlenen van medewerking aan het verkrijgen van voor hem mogelijk bezwarend bewijsmateriaal;

(b) anderzijds echter dat aan art. 29 Sv het beginsel ten grondslag ligt dat een verdachte niet kan worden verplicht tot het afleggen van een verklaring waarvan niet kan worden gezegd dat zij in vrijheid is afgelegd.

Indien nu de eigenaar of houder van het motorrijtuig waarmee het in de WVW als misdrijf strafbaar gestelde feit is begaan van dat feit wordt verdacht en hem bij een verhoor ter zake van dat feit is medegedeeld dat hij niet tot antwoorden is verplicht, druist een op dat feit betrekking hebbende vordering als bedoeld in het eerste lid van art. 165 WVW, gedaan na dit verhoor, in tegen voormeld aan art. 29 ten grondslag liggend beginsel. Redelijke wetstoepassing brengt mee dat in een zodanig geval art. 165, eerste lid, WVW niet geldt. Uit de parlementaire geschiedenis van de totstandkoming van art. 165 WVW blijkt ook niet dat de wetgever met art. 165 WVW heeft beoogd een inbreuk op evengenoemd beginsel te maken.

(…)

The post Geen verplichting verdachte opgave naam bestuurder na verkeersongeval appeared first on Advocaat Verkeersstrafrecht.